Basiliek

BASILIEK van de HH. WIRO, PLECHELMUS EN OTGERUS

De basiliek is een Romaanse kruisbasiliek.

In de kerk is de Romaanse architectuur direct zichtbaar. Het middenschip is hoog en licht en heeft een uniforme vlakverdeling. Aan de noord- en zuidkant zijn de twee verlaagde zijbeuken te zien.

Het driezijdig gesloten hoofdkoor is verhoogd en heeft aan twee kanten een halfronde apsis, een zijkapel. De linker is toegewijd aan de H. Maagd Maria en de rechter aan de H. Jozef.

 

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                         

Boven de hoofdingang van de basiliek -deze is altijd aan de westkant omdat men in de kerk bidt richting het Oosten (Jeruzalem)- bevindt zich een muurpaneel ‘timpaan’. Op dit timpaan is een Maiestas Domini te zien, een zegende Christus als majesteit. Hierom heen zijn de symbolen van de vier evangelisten te zien.

 

Voor de bouwgeschiedenis tot de 20^e eeuw zie “Uit de lokale kloostergeschiedenis”

In 1945 werden de torens opgeblazen en een groot deel van transept en koor verwoest. In 1946-51 werd de schade hersteld en de kerk gereconstrueerd onder leiding van A. Boosten. Daarbij verdwenen de polychromie en het inventaris uit de 19e eeuw weer. In 1957 werd de kerk tot basiliek verheven. De kerk liep bij de aardbeving van 1992 schade op die in 1993-94 werd hersteld.

Onder het pastoraat van pastoor J. L’ Ortye vond in 2015 een restauratie van het exterieur plaats door architect Jac Hendrix van architectenbureau Albertz Hendrix.